هفته گذشته، تعدادی از فعالان مدنی و کنشگران محیط زیستی استان آذربایجان غربی با انتشار بیانیه‌ای خطاب به مسئولان جمهوری اسلامی، با اعلام نگرانی از وضعیت وخیم دریاچه ارومیه نوشتند که اگر مسئولان اقدامی «کارشناسی و اورژانسی برای احیای نگین آبی آذربایجان» انجام ندهند و صدای «بیانیه‌ها و هشتک‌ها» شنیده نشود، آذربایجان «نظاره‌گر مرگ این عزیز خویش نخواهد ماند و در کف خیابان‌ها صدای تظلم خواهی‌اش را به گوش جهانیان خواهد رساند.»
در یک هفته گذشته و در پی انتشار این بیانیه، شهرهای ارومیه، نقده (سولدوز)، خوی، میاندوآب، تبریز و تکاب، شاهد تکثیر و توزیع گسترده این بیانیه و دیوارنویسی‌هایی با مضمون اعتراض به بی‌اعتنایی جمهوری اسلامی به احیای دریاچه ارومیه در سطح معابر عمومی بود.
برخی از فعالان مدنی و سیاسی ترک ازجمله «لطیف حسنی»، «عباس لسانی»، «یوروش مهرعلی بیگلی»، «سیامک میرزایی» و «یعقوب رمضانی» نیز در گفتگو با سازمان حقوق بشری «آهراز»، ضمن حمایت از کمپین «نجات دریاچه ارومیه»، هشدار داده‌اند که در صورت تداوم وضعیت بحرانی کنونی، واکنش شهروندان آذربایجانی محدود به شبکه‌های اجتماعی باقی نخواهد ماند و این اعتراض‌ها به خیابان‌ها کشیده خواهد شد. هم‌زمان تعدادی از هواداران تیم فوتبال تراکتور با سعود به قله سبلان، شعارنوشته‌ای را با مضمون حمایت از این کمپین به اهتزاز درآوردند.
شنبه ۱۸تیر۱۴۰۱ نیز کاربران توییتر با ترند کردن هشتک‌های «SaveUrmiaLake» و «اورمو_گولو»، با ابراز نگرانی از خشک شدن دریاچه ارومیه، به ناکارآمدی جمهوری اسلامی برای احیای دریاچه ارومیه اعتراض کردند. شب گذشته، توییت‌های منتشرشده با این هشتک‌ها در کمتر از چند ساعت به ترتیب از مرز ۵۰ هزار و ۱۸ هزار توییت گذشت.
دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران و بین استان‌های آذربایجان غربی و شرقی قرار دارد. این زیست‌بومِ آبی به دلیل برخورداری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد اکولوژیک، در سال ۱۳۴۶ به‌عنوان «منطقه حفاظت‌شده»، در سال ۱۳۴۹ به‌عنوان «پارک ملی» و در سال ۱۳۵۵ از سوی «یونسکو» به‌عنوان «ذخیره‌گاه زیست‌کره» ثبت شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر