گزارش چهار نهاد مسیحی از جمله سازمان «ماده ۱۸»، در مورد وضعیت مسیحیان در ایران در سال میلادی گذشته، روز پنجشنبه، سوم فروردین ماه، محور گفتگوی نشستی در حاشیه جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو، بود.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، منصور برجی، مدیر سازمان «ماده ۱۸»، کشیش ویکتور بت‌تمرز، شامیرام عیسوی، فعال مسیحی و همسر کشیش بت‌تمرز، فرنارد د وارنس، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اقلیت‌ها. گلوریا لچسی از سازمان مسیحی «درهای باز»، در این نشست سخن گفتند. ویسام ال سالیبی، از «اتحاد جهانی انجیلی»، گرداننده این جلسه بود.
جاوید رحمان با اشاره به جان باختن مهسا (ژینا) امینی، و اعتراضات، از سرکوب شدید اقلیت‌های زبانی، قومی و دینی صحبت کرد.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، از وضعیت بسیار دشوار و اذیت و آزار حکومتی در مورد اقلیت‌های دینی که در قانون اساسی به رسمیت شناخته نشده‌اند، از جمله بهایی‌ها و نوکیشان مسیحی سخن گفت و افزود «من به شدت نگران وضعیت نوکیشان مسیحی هستم.»
این استاد حقوق همچنین در مورد اتهام ارتداد که با استناد به اصل ۱۶۷ قانون اساسی می‌تواند گریبانگیر نوکیشان مسیحی شود، توضیح داد.
جرم ارتداد از قانون مجازات اسلامی حذف شده‌است، اما با این وجود همچنان با استناد به اصل ۱۶۷ قانون اساسی، امکان صدور حکم اعدام بر این اساس وجود دارد. اصل ۱۶۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی به قضات این اختیار را می‌دهد که در صورت وجود خلأ در قانون، برای صدور حکم به منابع معتبر اسلامی یا فتواهای معتبر استناد کند.
در گزارش این چهار نهاد مسیحی آمده، که مقامات امنیتی دستکم پنج نوکیش را که در اعتراضات دستگیر شده بودند، پس از تفتیش موبایلشان، تهدید کردند که «به دلیل مسیحی بودن»، می‌توانند با اتهام «ارتداد» روبرو شوند.
آقای رحمان همچنین افرود که حکومت نوکیشان مسیحی را تحت فشار قرار داده، و حتی شکنجه می‌کند تا دین (مسیحیت) خود را انکار کنند.
حکومت مسیحیان را «غده سرطانی» می‌خواند
منصور برجی، مدیر سازمان «ماده ۱۸»، در سخنانش یاداور شد که گزارش سالانه بار دیگر نشان می‌دهد که مسیحیان در ایران تحت فشار هستند. وی به برحی از آمار منتشر شده در این گزارش اشاره کرد که طبق آن، تعداد مسیحیان دستگیر شده در سال میلادی ۲۰۲۲ نسبت به سال پیش، دو برابر شده، و از ۵۹ نفر به ۱۳۴ رسیده‌است. در پایان سال ۲۰۲۲، حداقل ۱۷ مسیحی به اتهاماتی مانند «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» در زندان محبوس بودند.
کشیش ویکتور بت‌تمرز، کتابمقدس فارسی را به حضار نشان داد و گفت «داشتن این کتابمقدس در ایران جرم است.» ماموران امنیتی بارها در هجوم به منازل مسیحیان،کتابمقدس آنها را توقیف کرده،و در دادگاه از آن به عنوان «مدرک جرم» یاد می‌شود.
آقای بت تمرز افزود که مدت کمی پس از انقلاب اسلامی، حمله به نوکیشان مسیحی از جمله کشیشان در ایران آغاز شد.
ارسطو سیاح، کشیش کلیسای اسقفی (انگلیکن) فقط هشت روز بعد از پیروزی انقلاب در شیراز به قتل رسید. اموال و ساختمان‌های این کلیسا از جمله بیمارستان‌های شیراز و اصفهان به تصاحب حکومت درآمد.
آقای بت‌تمرز که سال ها کشیش کلیسای آشوری پنطیکاستی در تهران بوده، از تعطیلی کلیسایش توسط حکومت،و از بازجویی و زندانی شدنش گفت و افزود که بازجو، خانواده از جمله فرزندانش را تهدید کرده و گفته بود «تصادف می‌تواند همیشه اتفاق بیافتد.»
شامیرام عیسوی، همسر ویکتور بت‌تمرز، که مانند دیگر اعضای خانواده تحت فشار حکومتی بوده، گفت «برای ۴۴ سال حکومت، ترس را به عنوان سلاح برای کنترل شهروندان ایرانی، به ویژه زنان و تحمیل ایدولوژیش استفاده کرده‌است.» شامیرام عیسوی که در انجمن کتابمقدس در ایران و کلیسا فعال بوده، افزود وی «خوشحال است که اعتراضات نشان می‌دهد که مردم از دیوار ترس عبور کرده‌اند.»
وی افزود زمانی که مسیحیان در مورد حق و حقوق خود صحبت می‌کنند، از سوی حکومت، آنها را «غده سرطانی» می‌نامند.
اخیراً یوناتن بت‌کلیا، نماینده سابق آشوریان در مجلس، اعتراضات و خیرش مردم ایران را هم صدا با مقامات حکومت، «اغتشاش» خوانده، ومعترضان مسیحی را «غده سرطانی» دانسته بود.
در این نشست، سخنرانان از جمله گلوریا لچسی از سازمان «درهای باز»، بارها به ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران از امضاکنندگان آن است، اشاره کردند که طبق آن، «هر کس حق آزادی فکر و وجدان و مذهب دارد. این حق شامل آزادی – داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود همچنین‌آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه به‌طور فردی یا جماعت خواه به‌طور علنی یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی‌می‌باشد.»
حکومت جمهوری اسلامی، کلیساهای فارسی‌زبان را تعطیل کرده و با حمله به کلیساهای خانگی و مسیحیان، آنها را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهد.
کمپین «کلیسا حق همه مسیحیان است» به همت گروهی از نوکیشان مسیحی، و با پشتیبانی سازمان «ماده ۱۸» راه اندازی شد. گروهی از مسیحیان با انتشار ویدیو و نوشتن نامه از حکومت ایران پرسیده‌اند که «یک نوکیش مسیحی کجا می‌تواند عبادت کند که سرنوشتش به زندان ختم نشود.» ده‌ها کلیسای مسیحی ایرانی نیز از سراسر جهان از این کمپین حمایت کردند.
گزارش سازمان «ماده ۱۸»، «ام ای سی»، سازمان «درهای باز» و سازمان «همبستگی جهانی مسیحی»، در مورد وضعیت مسیحیان در سال ۲۰۲۲، همچنین محور نشستی در پارلمان بریتانیا بود که با حضور فیونا بروس، نماینده نخست‌وزیر بریتانیا در امور آزادی دین و عقیده، منصور برجی، مدیر سازمان ماده ۱۸، نازیلا قانع، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای آزادی دین و عقیده، سارا فولادی، نوکیش مسیحی و از همکاران سازمان ماده ۱۸، و مجتبی حسینی، نوکیش مسیحی و زندانی سابق عقیدتی، دوم فروردین ماه برگزار شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر